Kiedy podpis elektroniczny

Samo zastosowanie technik kryptograficznych to jednak dopiero połowa rozwiązania. Zaszyfrowanie lub podsygnowanie dokumentu nie daje bowiem gwarancji, że osoba, która użyła klucza, jest tą, za którą się podaje. Gwarancję taką ma dać system certyfikacji kluczy. Certyfikacji dokonuje odpowiedni organ, będący czymś w rodzaju notariusza, a więc instytucją zaufania publicznego, poświadczającą autentyczność danego klucza publicznego. Certyfikat jest kolejnym podpisem cyfrowym.

Wiadomo już więc, co należy zrobić, aby umożliwić sprawne działanie systemu podpisów cyfrowych. Pozostaje kwestia, jak tego dokonać. Celowi temu służy wprowadzenie odpowiednich zmian do prawa cywilnego i postępowania cywilnego. Ze względu na międzynarodowy charakter Internetu istotnego znaczenia nabiera kwestia międzynarodowego unormowania przepisów o podpisie cyfrowym. Niestety, ustanowienie w pełni jednolitej regulacji prawnej podpisu elektronicznego nie jest możliwe, zbyt duże są bowiem różnice między lokalnymi systemami prawnymi. Należy więc poprzestać na przynajmniej częściowej standaryzacji rozwiązań.

Podstawą są przede wszystkim: Prawo Modelowe UNICITRAL z 1996 roku, opracowane przez Komisję Narodów Zjednoczonych Prawa Handlu Międzynarodowego, analizy OECD i dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z 13 grudnia 1999 roku w sprawie ramowych założeń Wspólnoty w stosunku do podpisów elektronicznych. Wszystkie opierają się na przedstawionych wyżej założeniach, a więc wykorzystaniu asymetrycznych technik kryptograficznych i powołaniu instytucji certyfikującej.

Przepisy regulujące sprawy związane z podpisem cyfrowym istnieją już w kilku krajach. 30 czerwca prezydent Stanów Zjednoczonych podpisał The Electronic Signatures in Global and National Commerce Act, dokument normujący kwestie elektronicznych podpisów w handlu globalnym i narodowym, który wejdzie w życie 1 października tego roku. Wspomniana dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z 13 grudnia 1999 roku zobowiązuje państwa Unii Europejskiej do wprowadzenia stosownych przepisów do końca roku 2000. Z państw UE prawo regulujące posługiwanie się podpisem elektronicznym mają od 1997 roku Niemcy.