Internet 2K12 - Gamifikacja, czyli świat przez pryzmat gry

Stereotypowy gracz jest młodym mężczyzną, który zarywa noce i zaniedbuje życie społeczne by cały czas grać w swoją ulubioną grę (którą w mediach jest najczęściej najpopularniejszy obecnie MMORPG World of Warcraft).

Tymczasem ponad 30 procent graczy w gry on-line ma ponad 55 lat. Większość użytkowników gier społecznościowych to kobiety koło trzydziestki, które codziennie pamiętają, by posadzić marchewkę na swojej wirtualnej farmie. W mechanizmy gier łatwo jest wejść każdemu, a podziały płciowe i wiekowe są kwestią pewnych utartych schematów w myśl której to mężczyźni rywalizują i uprawiają sport oraz grają w gry.

Od kiedy istnieje gamifikacja?

Nowością, która zdecydowała o powstaniu i karierze pojęcia gamifikacji jest zaprzegnięcie mechanizmów stosowanych w grach między innymi do biznesu. Zdaniem Joanny Średnickiej potrzebna była nowa, modna nazwa, która pozwoli bawić się i wykorzystywać gry w kręgach postrzeganych jako poważne, na przykład wśród bankowców i kadry menedżerskiej.

Podstawowym elementem gier jest budowanie zaangażowania w wykonywaną czynność i wyznaczenie jasnego, możliwego do osiągnięcia celu. Doskonałym przykładem jest harcerstwo, gdzie dziesiątki odznak, stopni i ciągłych zadań budują poczucie wspólnoty. W grywalizacji ważne jest stałe wyznaczanie celów, które wymagają wysiłku, lecz są do osiągnięcia i dają przez to satysfakcję. W harcerstwie jest to dodatkowo prestiż wśród współuczestników oparty o zdobyte sprawności.

Gry mogą być nastawione na budowanie współpracy lub rywalizację. Jest to zależne od celu, jaki chcą osiągnąć gracze oraz modelu, w jaki łatwiej jest się im zaangażować. Niezależnie od przyjętej strategii najważniejszym elementem koniecznym do wdrożenia mechanizmów gry jest dobrowolność. Przymuszeni uczestnicy nie czują przyjemności z gry i nie mogą wystąpić wszystkie pozytywne efekty zastosowania grywalizacji.

Dlatego też przed zaimplementowaniem tych mechanizmów warto poznać przyszłych użytkowników. Do społeczności artystów-altruistów czerpiących radość ze wspólnego tworzenia nie trafi gra bazująca na rywalizacji i nie będą się chcieli w nią angażować. Dlatego tworzenie narzędzi grywalizacyjnych w oderwaniu od kontekstu mija się z celem.

Jak wbudować grę w biznes

Wytyczanie jasnych, możliwych do osiągnięcia celów i natychmiastowe informacje zwrotne są coraz częściej wykorzystywane na stronach internetowych i w biznesie, aby zaangażować klientów.

Dość oczywistym sposobem wykorzystania tych mechanizmów jest stworzenie brandowanej gry, którą można zainstalować na smartfonie czy zagrać w nią na Facebooku. Jedną z najpopularniejszych tego typu gier na Androida jest promująca najnowszą część "Epoki Lodowcowej" gra Ice Age Village, w której użytkownicy wykonują proste zadania i rozbudowują wioskę postaci znanych z filmów. Gra nie tylko promuje film, ale obsługuje też mikropłatności, dzięki czemu jej twórcy dodatkowo zarabiają. W części gier na urządzenia mobilne odznaczenia są przyznawane za wszystko - od pierwszego zdobytego punktu po pierwszą śmierć prowadzonej postaci.

Mechanizmy grywalizacyjne są obecne na witrynach wymagających zarejestrowania się i podania danych. Przykładowo portal społecznościowy LinkedIn informuje w ilu procentach zostały wypełnione informacje na profilu.