Tim Berners-Lee o potędze Sieci semantycznej
-
- Piotr Zalewski,
- 13.07.2007, godz. 10:43
Jak Sieć semantyczna zmieni nasz sposób korzystania z internetu? Kiedy będzie można mówić o Web 3.0? Dlaczego neutralność internetu jest ważna? Jak powstało WWW? Na te pytania można znaleźć odpowiedzi w wywiadzie jakiego ojciec WWW, Tim Berners-Lee udzielił dziennikarzowi IDG Peterowi Moonowi.
Zgodnie ze Słownikiem Wyrazów Obcych PWN, "semantyczny" to "dotyczący znaczenia wyrazów, znaczeniowy". Tim Berners-Lee, człowiek który w 1989 w szwajcarskim ośrodku CERN stworzył podwaliny World Wide Web, użył tego terminu by ochrzcić nim nową, nadchodzącą sieć Web.
Semantyczna Sieć Web (ang. Semantic Web) to zestaw technologii nad którymi pracuje w Cambridge, Massachusetts jako dyrektor World Wide Web Consortium. Urodzony w Londynie w 1955 roku, 49 lat później, w 2004 roku został uhonorowany przez królową Elżbietę II tytułem szlacheckim. W naszym ekskluzywnym wywiadzie wyjaśnia na czym polega jego wizja przyszłości opartej o Semantyczną Sieć Web (nazywaną po polsku również Siecią semantyczną), wynalazku który jego zdaniem jest nieporównywalny do czegokolwiek wcześniej.
Jak mam się do Pana zwracać - Sir Timothy, Profesorze Timothy czy Panie Berners-Lee?
Możesz mówić do mnie Tim.
A więc Tim, moje pierwsze pytanie jest jak najbardziej oczywiste: Czy mógłbyś wytłumaczyć w kilku prostych słowach czym jest Sieć semantyczna?
Rzeczywiście, jestem o to pytany dość często. Na początek chcę zwrócić uwagę na pewną kwestię: we własnym komputerze masz pliki - dokumenty, które możesz przeczytać oraz pliki z danymi, które są używane przez aplikacje, jak kalendarze, systemy bankowe, arkusze kalkulacyjne. Zawierają one dane, które są używane przez dokumenty, z których korzysta się poza siecią. I nie można ich w sieci Web umieścić.
Na przykład, jeśli oglądasz stronę WWW, to możesz znaleźć na niej informacje o wykładzie czy imprezie, w której chciałbyś uczestniczyć. To wydarzenie odbywa się w określonym miejscu, o określonej porze, wiadomo, że jest grupa ludzi z nim związana. Jednak Ty musisz najpierw przeczytać treść strony, następnie oddzielnie otworzyć kalendarz i wpisać potrzebne informacje. Jeśli ponownie chcesz trafić na stronę zawierającą informacje o imprezie, to musisz jeszcze raz wpisać jej adres. Jeśli chcesz uzyskać informacje biznesowe dotyczące uczestników to musisz wyciąć informacje ze strony i wkleić do swojej książki adresowej, ponieważ dane z książki, z danymi ze strony WWW nie są w żaden sposób zintegrowane.
A więc Semantyczna Sieć Web opiera się na integracji informacji.
Kiedy korzystasz z aplikacji, powinieneś mieć możliwość umieszczenia w niej danych, które możesz odpowiednio konfigurować. Powinieneś mieć możliwość poinformowania swojego komputera "idę na tę imprezę". A gdy to mówisz, to maszyna rozumie tę informację. Semantyczna Sieć Web polega na umieszczaniu plików zawierających dane w sieci Web. To nie tylko sieć dokumentów, ale także informacji, danych, treści. Semantyczna Sieć danych, powinna zawierać możliwie dużo aplikacji, które komunikują się ze sobą. Po raz pierwszy powstanie jeden powszechny format danych dla wszystkich aplikacji, baz danych i stron WWW.
Semantic Web - jest to projekt, który ma przyczynić się do utworzenia i rozpowszechnienia standardów opisywania treści w Internecie w sposób, który umożliwi maszynom i programom (np. tzw. agentom) przetwarzanie informacji w sposób odpowiedni do ich znaczenia. Wśród standardów Semantic Web znajdują się m.in. OWL, RDF, RDF Schema (inaczej RDFS). Znaczenia zasobów informacyjnych określa się za pomocą tzw. ontologii.
Semantic Web jest wizją Tima Bernersa-Lee (twórcy standardu WWW i pierwszej przeglądarki internetowej, a także przewodniczącego W3C). W swoich założeniach Semantic Web ma korzystać z istniejącego protokołu komunikacyjnego, na którym bazuje dzisiejszy Internet. Różnica miałaby polegać na tym, że przesyłane dane mogłyby być 'rozumiane' także przez maszyny. Owo 'rozumienie' polegałoby na tym, że dane przekazywane byłyby w postaci, w której można by powiązać ich znaczenia między sobą a także w ramach odpowiedniego kontekstu.
Informacje przekazywane w ramach Semantic Web wymagałyby nie tylko samych danych, ale także informacji o tychże (tzw. meta-danych). To właśnie meta-dane zawierałyby sformułowania dotyczące relacji między danymi oraz prawa logiki, które można do nich zastosować. Dzięki temu można by:
* powiązać różne dane znajdujące się w Internecie w ramach wspólnych jednostek znaczeniowych (np. strony dotyczące filmów, dziedzin nauki, kuchni francuskiej, etc.)
* rozróżnić dane, które dla maszyn są w tej chwili nierozróżnialne ze względu na identyczny zapis tekstowy (np. zamek - urządzenie do zamykania drzwi; urządzenie do łączenia w ustalonym położeniu elementów ubrania; okazała budowla mieszkalno-obronna)
* przeprowadzać na tychże danych wnioskowania , tzn. otrzymywać informacje na ich temat, które nie są zawarte 'explicite' (np. na podstawie danej "Ewa jest żoną Adama", możemy też dowiedzieć się, że Ewa jest kobietą, Adam mężczyzną, Adam jest mężem Ewy, żaden inny mężczyzna nie jest mężem Ewy, etc.)
Źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Sie%C4%87_semantyczna Tekst udostępniony na licencji GNU Free Documentation Licence
Czy to Ty zaproponowałeś termin "Sieć semantyczna"? Można o niej mówić Web 3.0? Jaka jest różnica między Web 2.0 a Web 3.0?
Tak, to byłem ja. Napisałem o tym w 1999 roku w mojej książce "Weaving the Web". Web 2.0 to termin, za pomocą którego określa się przede wszystkim sposób korzystania z sieci Web. Mamy treści tworzone przez użytkowników i osoby logujące się do serwisów Web. Mamy nadających etykiety, wysyłających zdjęcia, tworzących serwisy społecznościowe. A więc Web 2.0 dotyczy przede wszystkim sieci Web opartej na społecznościach. Nie ja wymyśliłem ten termin. Pierwszy raz zaproponował go Tim O'Reilly w 2003 roku.
