100 milionów witryn, czyli jak hartowała się Sieć

Jeszcze szybszy wzrost zanotował Bliski Wschód. Ze 190 milionami mieszkańców region ten ma 19 milionów internatów. Jednak liczba podłączonych do Sieci jest obecnie o 480% większa, niż na początku wieku.

Absolutnym rekordzistą w przyroście połączeń jest jednak Afryka. Od 2000 roku liczba miłośników Internetu wzrosła na Czarnym Lądzie o 626%. Spośród 915 milionów mieszkańców tego kontynentu dostęp do Sieci mają niemal 33 miliony osób. Tak więc jeden na 33 internautów pochodzi właśnie z Afryki.

Ranking krajowy

Na liście państw i terytoriów, w których dostęp do Internetu ma ponad połowa mieszkańców, znajduje się 28 nazw. Krajem o największym nasyceniu Internetem jest Malta. Z Sieci korzysta tam 78,3% mieszkańców. Zaraz za nią uplasowała się Nowa Zelandia (77,6%), a na trzecim miejscu jest Islandia (76,5%). W ścisłej czołówce mieszczą się też Szwecja (75,2%) i Hongkong (70,7%). Dalsze miejsca zajęły Dania (69,5), USA (68,7), Singapur (68,3) oraz Norwegia i Australia (po 68,2%). W Polsce dostęp do Sieci ma obecnie około 28% mieszkańców.

Są jednak na świecie miejsca, gdzie praktycznie nie można skorzystać z dobrodziejstw Sieci. Brak jest, oczywiście, danych z komunistycznej Korei Północnej. Poza nią istnieją 34 kraje, w których dostęp do Internetu ma mniej niż 1% ludności. W niechlubnej czołówce znalazła się Liberia. Z Sieci korzysta tam 500 obywateli, co stanowi mniej niż 0,1%. Niewiele lepiej jest w Afganistanie, Demokratycznej Republice Konga, Timorze Wschodnim, Gujanie Francuskiej, Iraku oraz w Myanmarze. Ocenia się, że z Internetu korzysta tam 1 obywatel na 1000. Dwukrotnie większy odsetek internautów mają Bangladesz oraz Etiopia. A trzykrotnie: Burundi i Republika Środkowoafrykańska. Na tej swoistej "liście biedy" znajdziemy też Burkina Faso, Czad, Gwineę Równikową, Laos, Madagaskar, Malawi, Mozambik czy Kamerun. Łatwo zauważyć, że lista najmniej obecnych w sieci krajów, odpowiada liście najmniej obecnych kontynentów.

Kamienie milowe rozwoju Internetu

1957: Związek Radziecki wystrzeliwuje Sputnika, pierwszego sztucznego satelitę. W odpowiedzi prezydent Eisenhower powołuje Advanced Research Projects Agency (ARPA) w amerykańskim Departamencie Obrony.

1962 - 1968: Opracowanie sieci z komutacją (wymianą) pakietów.

1969: Departament Obrony USA obejmuje pełnomocnictwo nad Arpanetem, projektem badawczym dotyczącym sieci. Pierwszy węzeł powstaje na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, kolejne na Uniwersytecie Stanforda, Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara oraz na University of Utah.

1971: Zostaje przesłany pierwszy e-mail.

1973: Zostają nawiązane pierwsze międzynarodowe połączenia w ramach Arpanetu, z Univeristy College of London w Anglii i z Royal Radar Establishment w Norwegii.

1974: Cerf i Kahn publikują "A Protocol for Packet Network Intercommunication", dokument uważany za przełomowy, opisujący jak połączyć ze sobą kilka różnych sieci z komutacją pakietów.

1976 - 1982: Kahn i Cerf torują drogę rozwojowi protokołów TCP i IP dla Arpanet. TCP i IP staną się kręgosłupem Internetu.

1984: Liczba hostów przekracza 1000. Zostaje wprowadzony Domain Name System.

1989: Liczba hostów przekracza 100.000.

1990: Arpanet przestaje istnieć, symbolizując komercjalizację Internetu. Liczba hostów przekracza 300 000.

1991: Tim Berners-Lee opracowuje system World Wide Web, opublikowany przez ośrodek naukowo-badawczy CERN. WWW zapewnia Internetowi hipertekstowy, multimedialny i rozproszony system publikacji informacji.

1993: Marc Andreessen i jego zespół opracowują graficzną przeglądarkę Mosaic. Biały Dom i ONZ dostępne online.

1994: Pierwsze społeczności lokalne z Lexington i Cambridge w stanie Massachusetts komunikują się online. Internet wpływa na społeczeństwo na wiele sposobów i na wielu płaszczyznach.

1998: Microsoft staje się ważnym graczem na rynku przeglądarek i dostawców usług internetowych.

2006: Internet jest wszechobecny, z dostępem bezprzewodowym i milionami węzłów. Staje się główną siła napędową światowej gospodarki.